Baru-baru ini umat Islam tersentak dengan kempen yang julung-julung kali diadakan di Malaysia iaitu kempen 'I Want To Touch A Dog'. Program bermotifkan cara-cara penjagaan anjing yang betul. Ramai pengunjung terdiri dari mereka yang beragama Islam.
Apa yang mengejutkan apabila sentuhan dan belaian anjing dipraktis tanpa teragak-agak oleh kaum Melayu yang semestinya berbangsa Islam! Gambar-gambar program telah menjadi 'viral' di laman sosial dan mengundang pelbagai komen sehingga memaksa Majlis Fatwa Kebangsaan mengeluarkan fatwa berkenaan sentuhan anjing oleh orang Islam (padahal batasan Muslim dan anjing telah benar-benar difahami oleh kita).
Rata-rata kita sedar bahawa bukan satu kebiasaan di Malaysia, orang Melayu membela apatah lagi membelai anjing. Namun bukanlah bermakna kita harus menyakiti anjing apatah lagi menyiksanya.
Apa yang merisaukan aku ialah kebelakangan ini timbul banyak kecelaruan yang menentang graviti budaya Melayu Islam di Malaysia.
Benar...jika tangan yang kering bersentuhan bulu anjing kering, itu dibenarkan. Tetapi perlukah kita menyentuh dan membelai anjing? Itu bukan sunnah juga bukan budaya Melayu di Malaysia.
Benar...mazhab Maliki membenarkan sentuhan anjing kerana ianya masih lagi berupa masalah khilafiah. Tetapi apa perlunya menyentuh anjing di kala kucing masih kehausan belaian manusia?
Benar...anjing mempunyai kapasiti untuk membantu manusia seperti berburu, mengawal rumah dan mengesan bahan terlarang di dalam bagasi. Tetapi tidak untuk kita bermesra dengannya!
Benar...tanpa berselindung bahawa kita sahaja yang secara semborono menghalalkan dan menerima pendapat yang menolak 'uruf (amalan dan budaya setempat). Selepas bergelumang dengan anjing sertu lah tangan (samak)..hilanglah kesan najis mughallazah. Inilah tahap ilmu agama di minda Melayu!
Anjing tidak bersalah...hanya manusia yang kalah dalam mentafsir kecelaruan minda dalam me'liberal'kan Islam di Malaysia.
Apa yang mengejutkan apabila sentuhan dan belaian anjing dipraktis tanpa teragak-agak oleh kaum Melayu yang semestinya berbangsa Islam! Gambar-gambar program telah menjadi 'viral' di laman sosial dan mengundang pelbagai komen sehingga memaksa Majlis Fatwa Kebangsaan mengeluarkan fatwa berkenaan sentuhan anjing oleh orang Islam (padahal batasan Muslim dan anjing telah benar-benar difahami oleh kita).
Rata-rata kita sedar bahawa bukan satu kebiasaan di Malaysia, orang Melayu membela apatah lagi membelai anjing. Namun bukanlah bermakna kita harus menyakiti anjing apatah lagi menyiksanya.
Apa yang merisaukan aku ialah kebelakangan ini timbul banyak kecelaruan yang menentang graviti budaya Melayu Islam di Malaysia.
Benar...jika tangan yang kering bersentuhan bulu anjing kering, itu dibenarkan. Tetapi perlukah kita menyentuh dan membelai anjing? Itu bukan sunnah juga bukan budaya Melayu di Malaysia.
Benar...mazhab Maliki membenarkan sentuhan anjing kerana ianya masih lagi berupa masalah khilafiah. Tetapi apa perlunya menyentuh anjing di kala kucing masih kehausan belaian manusia?
Benar...anjing mempunyai kapasiti untuk membantu manusia seperti berburu, mengawal rumah dan mengesan bahan terlarang di dalam bagasi. Tetapi tidak untuk kita bermesra dengannya!
Benar...tanpa berselindung bahawa kita sahaja yang secara semborono menghalalkan dan menerima pendapat yang menolak 'uruf (amalan dan budaya setempat). Selepas bergelumang dengan anjing sertu lah tangan (samak)..hilanglah kesan najis mughallazah. Inilah tahap ilmu agama di minda Melayu!
Anjing tidak bersalah...hanya manusia yang kalah dalam mentafsir kecelaruan minda dalam me'liberal'kan Islam di Malaysia.
No comments:
Post a Comment